Lubię wracać do tych samych miejsc. Patrzeć na wysokie drzewo, dziś starsze o dekadę i widzieć kościół w dolinie, niezmienny w istnieniu. Niby te same znaki, dźwięki, a jednak zupełnie inna twarz.
W tym tygodniu polecam:
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Piękne zdjęcia...
OdpowiedzUsuńTe mgły.... ten nastrój...
Powrót do tych samych miejsc, daje chyba nam stabilizację,
że nasz świat jednak trwa, nie zmienia się...
Przynajmniej ten podstawowy..
To prawda, wbrew pozorom wszystko jest takie same.
UsuńPiękne poranki są na Warmii.
OdpowiedzUsuńBardzo rozpoetyzowane fotografie. Warmia ma to szczęście że infrastruktura nie dominuje tam nad krajobrazem. Choć pewnie z punktu widzenia wielu mieszkańców oznacza to jednak spore niewygody.
OdpowiedzUsuńTeż lubię wracać w te same miejsca po latach i sprawdzać, co się zmieniło, a co nie. Piknie Panie!
OdpowiedzUsuńTakie zdjęcia to marzenia każdego fotografa...
OdpowiedzUsuńzazdroszczę i już :)
:)
UsuńNigdy nie widziałam tak pięknej mgły :)
OdpowiedzUsuńPrzepieknie!
OdpowiedzUsuńOtwórz oczy.... spójrz w niebo i zobacz ......
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Często tak właśnie robię. Pozdrawiam :)
UsuńPodziwiam te warmińskie poranki , piękne jak zwykle ujęcia i ta mgła....
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
I znowu pięknie! Uwielbiam takie mgiełki, a najbardziej podoba mi się uchwycona pajęczyna - bomba :)
OdpowiedzUsuńPozdrowienia :)
za takie mgliste pejzaże lubię jesień, pięknie :D
OdpowiedzUsuńCzyli odczuwamy to samo :)
UsuńTeż wracam, bo lubię. Cóż te same miejsca, odmienione ale jednak takie znajome, ulubione..nigdy za dużo zdjęć, nigdy dośc zdjęć. Fantastyczne zdjęcia, nastrój.. Wspaniałe! Gratuluję!
OdpowiedzUsuńpatrzę zauroczona,jak pięknie budzi się dzień na Warmii...
OdpowiedzUsuńNic z tego nie rozumiem ??
OdpowiedzUsuńWydaje mi się że już tu komentowałam hmmm...
Ale zdjęcia i tak piękne :-)))
Już nie znajduję słów aby wyrazić zachwyt Twoimi zdjęciami.
OdpowiedzUsuńJestem pełna uznania dla Ciebie.
To tylko zdjęcia. Zatrzymana chwila.
UsuńPrzepiękne jesienne zdjęcia mgiełką zasnute.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam bardzo serdecznie:-)
Chciałabym w taki poranek otulić sie welonem z mgły
OdpowiedzUsuń...jesteś MISTRZEM fotografii Zbyszku, ilekroć tu zaglądam mam Ucztę!
OdpowiedzUsuńDziękuję za te chwile zachwycenia jakie mi darujesz!
Serdeczności :)
:) Pozdrawiam
UsuńCudownie wygląda świat budzący się o poranku, jeszcze nie w pełni rozbudzony, jeszcze zamglony...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Masz oko. Ta mgła snująca się nisko nad ziemią wygląda rewelacyjnie.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
cudownie...aż zatęskniłam za tymi miejscami.....genialne zdjęcia....
OdpowiedzUsuńZdjęcia niezwykle nastrojowe. Ciekawe, jak udało Ci się wynaleźć pajęczynę, zza której mogłeś sfotografować wieżę.
OdpowiedzUsuńSerdecznie pozdrawiam.
Przemoczyłem się do szpiku kości. Pozdrawiam
UsuńPrzecudowne zdjęcia!!! :)
OdpowiedzUsuń