Na dzień dzisiejszy próżno szukać śniegu. Jest deszcz i mgła. Od razu powiem, że kocham mgły. Uwielbiam ten czas, gdy patrzę przed siebie i widzę tylko fragmenty świata, niewielkie skrawki rzeczywistości.
Dziś też zdjęcia cyfrowo-analogowe. Miło wrócić do korzeni. Canon AV-1 w natarciu.
Dziś Warmia to miejsce zamieszkania wielu napływowych nacji: Ukraińców, Białorusinów, mieszkańców centralnej Polski, kresowiaków oraz rodowitych mieszkańców, którzy nigdy stąd nie wyjeżdżali. Współczesne tradycje bożonarodzeniowe są zatem pomieszane i zaczerpnięte z wielu kultur. A jak było dawniej?
Z dala od Warmii. Warszawa w grudniu. I coś z Osieckiej.Warszawa jest dla mnie jak taka stara, brzydka żona. Nie kocham jej, nie lubię, nie podoba mi się i nigdy nie podobała, ale przecież zawsze do niej wracam. Wracam, choć mam na świecie rozsiane różne kochanki, z którymi właściwie mógłbym się ożenić. Ale nie żenię się.Agnieszka Osiecka, Na początku był negatyw
Nie ma co się rozpisywać. Pogoda w grudniu nas rozpieszcza. Oprócz szarugi, trafiają się też słoneczne dni i żeby ich nie zmarnować, trzeba ruszyć w drogę. Dziś miasto Kopernika, miejsce z historią i wielką przestrzenią. Po sezonie opustoszałe, senne, jednak pełne spokoju i uroku. To lubię.
Cmentarz przy ulicy Sielskiej na olsztyńskich Dajtkach najprawdopodobniej założono w 1878 roku, podobnie zresztą jak miejscowy kościół. Na cmentarzu stoi też zabytkowy krzyż ze stalową chorągiewką na szczycie z datą 1872. W 1909 roku na terenie cmentarza wybudowano kaplicę w stylu neogotyckim, której patronem jest św. Jan Nepomucen. Dziś zapraszam na sakralny spacer po olsztyńskim osiedlu Dajtki, który zwieńczy listopadowe wizyty na starych warmińskich cmentarzach.
Pierwsza wzmianka o majątku w Pozortach lub Posortach pojawia się w 1387 r. Był to dwór kapituły warmińskiej, czyli gospodarstwo folwarczne. Nazwa wywodzi się od pruskiego imienia Pasort oznaczającego pogrzebacz. W 1772 r. majątek został przejęty przez skarb pruski. Od 1882 r. dzierżawcą Starego Dworu i Posort był radca królewski Karl Patzig, rezydujący we dworze w Posortach. Wraz ze swoją małżonką Auguste Patzig spoczywa na przymajątkowym cmentarzu.Po wojnie majątek (o łącznej powierzchni 756 ha) wszedł w skład zakładów doświadczalnych Wyższej Szkoły Rolniczej. Od 1966 r. znajduje się w granicach administracyjnych miasta. W latach siedemdziesiątych zapoczątkowano budowę osiedla domków jednorodzinnych, głównie dla pracowników ówczesnej Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, o nazwie Brzeziny.
W listopadzie odwiedzamy cmentarze. Najczęściej te zapominane, z trudną historią, o których niewielu już pamięta. Znajdują się one w sercach miast, przy głównych drogach, zamknięte bramami z zardzewiałymi kłódkami. Tak jest i w tym przypadku. To cmentarz żołnierzy Armii Czerwonej, poległych w walkach w Prusach Wschodnich w 1945 roku oraz kwatery żołnierzy polskich i lotników francuskich z pułku Normandia-Niemen. Cmentarz wojenny z II wojny światowej znajduje się przy ul. Szarych Szeregów w Olsztynie. Drugim miejscem, które odwiedzimy będzie olsztyńskie Kortowo, dawne Kortau, siedziba Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Na jego gruntach znajdował się przed wojną szpital psychiatryczny z cmentarzem.
