Gdzie nad wodę koło Olsztyna? 3 miejsca na wakacyjny wypoczynek

Dzisiaj plażing. Odwiedzimy trzy miejsca, które zlokalizowane są nieopodal Olsztyna stolicy województwa warmińsko-mazurskiego, a związane z szeroko pojętym wakacyjnym wypoczynkiem. Oczywiście Olsztyn to miasto 15 jezior, ale na Warmii jest ich znacznie więcej. Zapraszam nad jeziora Wadąg, Wulpińskie oraz Dywickie. Nad każdy akwen dotarłem rowerem, zatem polecam hasztag #roweremprzezWarmię. 
Jezioro Wadąg i plaża w Słupach. Wieś położona jest wśród lasów, nad jeziorem Wadąg, 4 km na północny wschód od granic administracyjnych Olsztyna. Nazwa Słupy może wiązać się z typem siedliska osadzonego na słupach wbitych w rzekę, jezioro albo też ze słupami służącymi do suszenia sieci rybackich. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z dokumentów, w których zapisana była jako Stolpe, rok 1364. Nad jeziorem usytuowane są następujące wsie: Słupy, Barczewko, Szypry, Myki. W oddali widać wieżę kościoła w Barczewku. W XV-XVII w. Słupy były wsią szlachecką. W XVIII wieku wieś znajdowała się w rękach rodziny Carnevalli, następnie von Stabbert. Jej ostatnimi właścicielami przed rokiem 1945 byli Adolf Schulz i Oskar Thimm. Była to typowa wieś, z rolniczo-rybackim charakterem. W Słupach znajduje się niepubliczna szkoła zlokalizowana w dawnym pałacu, kościół pw. NMP Nieustającej Pomocy oraz kapliczka na granicy Kieźlin i Słup.
Jezioro Wulpińskie, zwane też Tomaszkowskim, Dorotowskim, dawniej Wulpynk, znajduje się kilka kilometrów na południowy zachód od Olsztyna. To wspaniałe miejsce na podmiejski wypoczynek. Nad jeziorem zlokalizowane są wsie: Dorotowo, Tomaszkowo, Majdy, Kręsk. Nawiązując do historii, w 1887 roku Robert Rogalla, olsztyński restaurator, właściciel cenionej restauracji Coppernicus, wybudował pensjonat z gospodą. Ze stałego lądu można było dostać się na nią łodzią wiosłową oraz promem. Łączył on Dorotowo z wyspą Hertą. Jezioro Wulpińskie ma osiem wysepek. Największa z nich, 6-hektarowa, nosi właśnie nazwę Herta. Okres największej świetności miejsce to przeżywało zaraz po I wojnie światowej. Restauracja uważana była za najlepszą w okolicy. Rodzinne pamiętniki wspominają o specjalnej recepturze na piwo, które było serwowane w karczmie. Do tego pijalnia win porzeczkowych, muzeum bitwy pod Tannenbergiem, gospodarstwo rolne, piękny sad i hodowla koni. Do Dorotowa przybywali ludzie z całych Prus Wschodnich, o tym miejscu wiedziano w Królewcu i Berlinie, było to też niedzielne miejsce odpoczynku olsztynian. Jak to w życiu, dobra passa nie trwa wiecznie. 21 lipca 1935 roku podczas podróży z wyspy około 400 metrów od brzegu wywróciła się łódź motorowa z 24 pasażerami, utonęło 12 z nich oraz jedna osoba niosąca pomoc. Po tym tragicznym wydarzeniu pensjonat zaczął podupadać. Po wojnie komitet wojewódzki partii miał tam ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy, dawne budynki zostały rozebrane i przystosowane do nowych celów. Po 1989 roku ośrodek całkowicie upadł, spłonęły też zabudowania. Dorotowo i Majdy, dwie wsie o charakterze rekreacyjnym, dawniej też rybackim. Majdy zostały lokowane na prawie pruskim w 1436 r. jako majątek rycerski na 12 włókach, nadanie otrzymał niejaki Mikołaj. W 1534 r. Kapituła Warmińska zmieniała prawo pruskie na prawo magdeburskie, a w tym czasie majątek był własnością rycerza Bertranda von Borck z Olsztyna, w 1625 r. właścicielem był Jan Gąsiorowski, a po wojnach szwedzkich 1655-1660 należał do rodziny Bojaneckich.
Jezioro Dywickie w Dywitach jest zbiornikiem wodnym otoczonym łąkami i polami. Jego powierzchnia wynosi około 18 hektarów, a głębokość to 7 metrów. Brzegi z reguły są płaskie, jedynie na południu stają się wyższe. Na wschodzie znajduje się zatoka, którą upodobali sobie wędkarze. W jeziorze żyją liny, węgorze i szczupaki. W pobliżu jeziora nie ma żadnych ośrodków wypoczynkowych, jest natomiast plaża i amfiteatr. Nazwa wsi Dywity pochodzi od słowa Dywitzen, co w języku pruskiego plemienia Warmów oznacza Góra Boga. Wieś wzmiankowana w roku 1354, lokowana w 1366 r. i do roku 1772 r. należała do kapituły warmińskiej.