Biskupiec, zwany Reszelskim.
Dwie minuty po dwunastej.
Jak co dzień biją dzwony.
Bardzo lubię ten stan.
Później cisza.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Biskupiec, zwany Reszelskim.
Dwie minuty po dwunastej.
Jak co dzień biją dzwony.
Bardzo lubię ten stan.
Później cisza.
Lidzbark Warmiński | Architektoniczna perełka na Warmii Poznaj miasto
super fotki i klimacik i znam te tereny jak własna kieszeń. pozdro.
OdpowiedzUsuńA mi przypomniało to dolnośląskie miasteczka - równie senne i oddalone w szarości. No i oczywiście 'nowofalowy' klasyk z ciemnoszklistym (jak zawsze) Cybulskim i wielkooką Tuszyńską.
OdpowiedzUsuńCiekawie zestawiony i film i ulice sennego miasta. Może troszkę śniegu zmieni ten klimat :)
OdpowiedzUsuńWłaściwie wychowałam się w podobnym mieście, ale to było kiedyś, może było troszkę więcej radości, entuzjazmu. Teraz tam też cisza :(
Smutek w wielkim mieście jest jeszcze bardziej dojmujący, za to radość jakaś taka przytłoczona - w małych miastach jest inaczej.
OdpowiedzUsuńPomysł na fotografie B&W wyśmienity!
Smutno taki czas, ciemny i pełen kłopotów. A ja i tak lubię Biskupiec! Za kościołem z pierwszego zdjęcia jest piękna woda, zdjęcia,której umieściłam na swoim Foto box.
OdpowiedzUsuńWiem ja mam tylko wakacyjne retrospekcje, pełne kolorów...
Piękne zdjęcia, wyczuwa się na nich senność i tajemniczość tego miasteczka. I komentarz... Prawie usłyszałam te dzwony.
OdpowiedzUsuńW Biskupcu bywałem często jak odpoczywaliśmy na wsi w Zerbuniu. Blisko mieliśmy do Biskupca i do Jezioran. Bardzo mile ten czas wspominam. I mam fotki z Biskupca w albumie Picassa.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Vojtek
ciekawe b&W.
OdpowiedzUsuńDzięki za wizytę u mnie.
OdpowiedzUsuńSA tak tego Merca odpaliłem i nagrałem gang silnika:)
To akurat mnie nic nie kosztowało:)
Pozdrawiam Biskupiec, Jeziorany, Czerwonkę, jezioro Luterskie:) No i piękną wieś Zerbuń!
Vojtek, który tez je chleb i to ten nie najdroższy:)
A ciekawe co będę jadł na emeryturze jak dożyję?
No to spadam!
Myślę, że będzie kiepsko z tym chlebem i reszta i nie da sie wyzyc na starosc, a okolice tez i mi znajome. do Zerbunia jezdzilem na wycinke drewna w czsach mlodosci a teraz na grzyby i ryby.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Janusz.
artyyyystycznie, ech
OdpowiedzUsuńVojtek... to z Ciebie prawie Warmiak:)
OdpowiedzUsuńMażena... zdjęcia w Twoim wykonaniu oddają klimat miasta, u mnie wyszły na jaw chyba moje smutki:(
Pozdrawiam serdecznie
Z.K.