Home
zamki
Mazurski Kartoflak w Szczytnie i 34 stopnie w cieniu
Mazurski Kartoflak w Szczytnie i 34 stopnie w cieniu
Zbyszek Kraśnicki
sierpnia 05, 2014
35
Spontanicznie, na Mazurach w Szczytnie, podczas corocznego święta dostojnego Pana Kartofla.
Pomnik Krzysztofa Klenczona - muzyk w Szczytnie spędził swoją młodość oraz Pofajdok - mazurski Sowizdrzał, kpiarz i psotnik, a raczej jego tylna część.
A kartoflak, babka ziemniaczana w mojej rodzinie, jest
potrawą ściśle związaną z ziemią szczycieńską. Na tych terenach uprawiano ziemniaki typowo
mazurskie, niespotykane w innych regionach Polski, o czym świadczy
również nazwa ziemniaka w języku niemieckim: „Masurischer
Kartoffelkuchen”. Tradycyjna kuchnia mazurska to ryby, grzyby i ziemniaki właśnie. Początkowo do tartych ziemniaków dodawano tylko słoninę. Z
czasem zaczęto wzbogacać ciasto o mąkę, jajka, kawałki
mięsa, podsmażoną cebulkę, dodawano zioła, a dziś kartoflaka serwuje się z różnymi sosami. Dobrze smakuje też odsmażony na patelni następnego dnia. Dla mnie polany sosem kurkowym był od zawsze najsmaczniejszy.
Jezioro Długie vel Domowe Duże w Szczytnie - centrum miasta, temperatura wody 25 st., powietrza 34 st.
Ratuszowa wieża zegarowa, kamienica przy Olsztyńskiej, sąd, arkady budynku dawnego urzędu pracy przy Ogrodowej i wieża. Podobno najbrzydsza wieża wodna stoi w Szczytnie. Siedem pięter będzie miał nowoczesny apartamentowiec, który zostanie dobudowany do wieży ciśnień w Szczytnie... - głosiła kiedyś wieść gminna. A dziś, sami widzicie. Wieża ciśnień w Szczytnie została zbudowana w 1908 roku i był to piękny obiekt.
Polecane wpisy
Wszystko co lubimy, grzyby, ryby i kartofelki... i bardzo ciekawe zdjęcie to ostatnie, wieża ciśnień na tle jakiegoś budynku... dobre.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Ale fajnie, kolorowo i wakacyjnie. I sielsko i anielsko :) A w Warszawie było kilka dni temu + 35 stopni C!!!!!!!!!!!! I przeżyłem. Zaraz ruszam w drogę i nie wiem na jak długo. Pozdrawiam wakacyjnie
OdpowiedzUsuńVojtek
W wodzie zimniej, do tego lodowate piwko i można przeżyć mazurski upał :) Pozdrawiam
UsuńJeszcze ani razu nie byłam w Szczytnie ??!
OdpowiedzUsuńAż się sama zdziwiłam :-)
Zapraszam :)
UsuńRobiłam babę ziemniaczaną, czyli Wasz kartoflak. Mnie ona bardzo smakowała, a sos grzybkowy zapewnie podkreśli smak ziemniaków. Miasto ciekawe, choć zupełnie mi nieznane. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńMmm, narobiłeś mi smaka tym kartoflakiem, wygląda przepysznie :) Miasto bardzo ciekawe, bardzo wakacyjne ujęcia :)
OdpowiedzUsuńWitaj Zbyszku zaraz zabieram się do zrobienia babki-kartoflak bardzo apetycznie wygląda na pewno bedzie smakowala ,miasto urocze pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńTen był bardzo puszysty, to zapewne piana z białek. Pozdrawiam
UsuńJesteśmy Polakami i powinniśmy używać Naszego języka w jak największym stopniu nie śmiecąc go zupełnie niepotrzebnymi zapożyczeniami! O ile oczywiście nie musimy. A tu proszę germanizacja, tym bardziej powinniśmy szanować to co NASZE! Kartofel zawsze mi się źle kojarzył. Słowo, które bardziej pasuje do obrażenia kogoś np. nos jak kartofel, ty kartoflu! A fe! A ziemniak? Jak to pięknie brzmi i nasz Polski! Niemcy niech mają kartoffle, ruscy niech mają kartoszki a My miejmy ZIEMNIAKI! i niech tak zostanie. Amen!
OdpowiedzUsuńZiemniaki to powojenny stwór, do wojny rządziły tu kartofle i zapewne w nawiązaniu do pruskiej przeszłości użyto takiej właśnie nazwy. Chyba mamy w języku polskim bardziej kuriozalne nazwy do piętnowania. A dla mnie może być babka ziemniaczana.
UsuńSzanowny Emerycie być może nawet 70% polskiego nazewnictwa pochodzi od sąsiadów lub zgoła obcych.
UsuńJak mówił mój nauczyciel od technologii; "w języku polskim mamy rodzime nazwy na wszystko, mamy majzel, mamy hebel, mamy falbank, mamy wreszcie najbardziej polski wichajster..."
Wrzuć dokładniejszy przepis! Papu w sam raz dla mnie.
OdpowiedzUsuńSzczytno, piękne miejsce. Być byłm ale kartoflaka nie jadłem.
Takiego prawdziwego kartoflaka miałam okazję skosztować 26lat temu w Żabinie za Gołdapem (Gółdapią?) i te prawdziwe sękacze gośpodyń z pod Sejn i Suwałk ... niebo w gębie ...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
O tak, sękacze z Sejn jadłem i ja. Gołdap, Gołdapią... Pozdrawiam :)
UsuńTaki kartoflak ze słoninką i sosem kurkowym musi być bardzo smaczny.Nie miałam okazji jeść, ale chętnie bym spróbowała.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.
bardzo miałabym ochotę na takie kartoflane przysmaki, warto zapamiętać tą datę - chyba że to święto ruchome ;)
OdpowiedzUsuńwieża ciśnień w mojej okolicy została niedawno wystawiona na sprzedaż, mam nadzieję że nikomu nie przyjdzie do głowy zrobić z niej czegoś takiego :/
Święto ruchome i trwa w wielu miejscach powiatu. Trzeba śledzić. Tu można było kupić wieżę za symboliczną złotówkę, zgroza.
UsuńCiekawa jestem jak smakuje ten kartoflak, chętnie bym spróbowała. Będzie się trzeba wybrać w Twoje okolice aby się przekonać :)
OdpowiedzUsuńNie wiedziałam o tym, muszę zapolować na jedną z tych imprez w następnym roku., Pamięta o Dniach i Nocach Szczytna.
OdpowiedzUsuńCzy w tych podcieniach jest jeszcze Urząd Pracy? tam zaraz dalej Dom Klenczona.
UP dziś na Pola.
UsuńTo ostatnie to poważnie czy fotomontażyk? O matko...
OdpowiedzUsuńPS. Przystojny ten Pan Ziemniak. Taki Klenczonowaty ;-)
Mogłem usunąć ze zdjęcia, nie pomyślałem :)
UsuńBardzo lubię ziemniaczki z masłem mniej ze słoninką a z sosem kurkowym smakują bosko. :) Wieża ciśnień wygląda smutno ale i tak przyciąga wzrok swym kształtem. Ciepło pozdrawiam i Ciebie i lato na Mazurach. :)
OdpowiedzUsuńNigdy nie jadłam babki kartoflanej, choć o niej słyszałam. Ciekawa jestem, jak smakuje ta mazurska, bo jej skład jest zachęcający (z wyjątkiem cebuli).
OdpowiedzUsuńNigdy nie byłam w Szczytnie, choć mój mąż tam przebywał przez prawie rok.
Serdecznie pozdrawiam.
Czy to, co stoi tuż za wieżą wodną, to ma być ten apartamentowiec? Śmieszne i wygląda fatalnie. Ktoś zakpił z tej wieży. Mogła sobie stać samotnie, jako świadectwo przeszłości."Kartoflaka" nigdy nie jadłam, jakoś tak się złożyło.
OdpowiedzUsuńW języku polskim jest wiele naleciałości z języków obcych. Historię mieliśmy, jaką mieliśmy. Trudno się dziwić, że tu czy ówdzie, można spotkać obce naleciałości. Wykorzenienie ich jest raczej niemożliwe. Wrosły w nasz język i egzystują na równi z innymi słowami.
Pozdrawiam:)
To apartamentowiec, którego właściciel zapewne zbankrutował i tak trwa w swojej bezczynności, ten widok oczywiście.
UsuńNie zaprzeczam, regionalizmy rządzą się swoimi prawami.
Pozdrawiam :)
Dziękuję za ten mazurski spacer. Nabrałam chęci na takiego kartoflaka ;-)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam z Wrocławia :-)
Zastanawiam się Zbyszku czy bardziej lubię kartofelki /w każdej postaci/ czy Twój blog?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i dziękuję bardzo za piękne zdjęcia i ciekawe wiadomości.
:) Pozdrawiam
UsuńNo proszę, jak tam pięknie. I ta babka....
OdpowiedzUsuńPozdrawiam bardzo cieplutko:-)
...w podgorzowskiej wsi co roku odbywa się Święto Pieczonego Ziemniaka, więc jeśli na pieczyste to na zachód :)
OdpowiedzUsuńBardzo i to całym sercem jestem za takimi świętami...regionalne potrawy plus dobra zabawa to jest to :)
Serdeczności :)
Kiedyś byłem na święcie ziemniaka w Mońkach, cudowna, lokalna impreza połączona z jarmarkiem kresowym. Królowały oczywiście babka ziemniaczana i kiszka + zespoły cygańskie. Nawet wygrałem jakiś gadżet podczas konkursu :) Pozdrawiam
Usuń...świetna sprawa!
Usuń:)
Serdeczności :)
Pozdrowię Otylie oczywiście. Emerytura mi nie grozi. Musze pracować! I nie o wszystkim mogę tu pisać. Nareszcie spadł deszcz.......... Siedzę sobie w domu i słyszę jak pada. Pozdrawiam z nad granicy z Białorusią
OdpowiedzUsuńZjadłbym sobie teraz kartoflaka. Smacznego!