Stoczek Klasztorny. Magiczne krużganki

Nie przepadam za kościołami, ich nastrój mnie przygina do ziemi zazwyczaj ;), ale zdjęcia i wnętrza rzeczywiście piękne :)

A ja wręcz przeciwnie jak przedmówczyni, lubię sztukę sakralną i tylko boję się aparat wyciągać, bo bez statywu często ani rusz (niestety nie lubię go dźwigać ;-)).
Zdjęcia przepiękne, cudna gra świateł. :)

pięknie!!!

Pumo, Reniu...dziękuję,

Małgosiu...osobiście nie lubię jak ktoś robi zdjęcia w kościele, tu akurat było pusto. Klimat cudowny, szczególnie w gorący czerwcowy dzień. Pozdrawiam:)

zawsze kiedy zaglądam na Twoj4ego bloga zaskakują mnie piękne zdjęcia, ja tez lubię spacery po kościele w goracy dzień

super fotki, ma pan talent, pozdrawiam pana gorąco:):)

Dobry wieczór :)
Pięknie uchwycone światło, podziwiam i (trochę) zazdroszczę - dla mnie takie zdjęcia to niedostępny poziom wtajemniczenia.
Dziękuję za odwiedziny na moim krakowskim blogu i miły komentarz, tym bardziej, że u mnie to przecież fotograficzna amatorszczyzna. Z ogromną przyjemnością będę tu zaglądać, pozwoliłam sobie dodać 'drugi krok w chmurach' do moich ulubionych polskich blogów. Zdjęcia są tu piękne, to prawda, ale jeśli do tego znajduję słowa najważniejszych dla mnie poetów - Herberta i Miłosza (tekst zamieszczony w profilu czytałam niedawno w zbiorze 'Hymn o perle') to.. bez zastanowienia wpisuję się na listę wiernych czytelników.
Pozdrawiam z Krakowa

Żadne programy nie ulepszą zdjęcia jeżeli nie jest zrobione sercem. Zdjęcia Krakowa mają to coś w sobie i widać w nich prawdziwą pasję. To jest najważniejsze. Zapraszam częściej i pozdrawiam serdecznie:)

Lubię takie kościoły. Jak człowiek wchodzi do takiego miejsca to musi coś w nim drgnąć...
Piękne sklepienia.

No i "Klimat cudowny, szczególnie w gorący czerwcowy dzień".
:)

Zbyszek bardzo ladna architektura i twoje fotografie. Ja mysle ze kedys to bylam tam na szkolney wycieczce. Anna :)

cudo

dobry poczatek

Dzieki za ciekawe informacje