Dwa brzegi

Bywają no­ce, kiedy nie śpię. Naj­bar­dziej w nich lu­bię oglądać wscho­dy słońca, późnym la­tem, w le­sie, na polanie, nad je­ziorem al­bo po pros­tu z ok­na. Kiedyś lu­biłem też pat­rzeć na zachodzące słońce, ale po pier­wszym świ­cie poza domem, po­kochałem wscho­dy. Każdy cza­sem po­winien wstać, wyjść i obej­rzeć wschód słońca. Na­pełnić wnętrze rześkim powietrzem, radością, dobrocią płynącą z natury.

Tematycznie: Warmińska Droga Krajobrazowa Gietrzwałd - Woryty | W rytmie natury: Warmia o świcie, poranek drugi | W rytmie natury: Warmia o świcie, poranek pierwszy | #Warmia | Tego lata o świcie w Radostowie | Melodia ulotna oraz Transoriental Orchestra w drodze do Fromborka | Dzień dobry, moja mała Ameryko | Dorotowo, Wulpińskie i jesień | Tomaszkowo skąpane we mgle i o tym, że Olsztyn nie leży na Mazurach | Mgła w wielkim mieście | Poranek w Gietrzwałdzie | Oda do miękkości | Warmia. Pejzaż horyzontalny | Biskupiec i mgła | I nastał poranek...

Polecane wpisy